سه شنبه 1404/01/12
دیشب تولدیی لذیذ و عزیز و عریض و لبریز از هرچیز ، همراه با گلاب غلیظ مویز بود !
و من و بقیه دوستان از ساعت ۶ عصر تا ۲ بامداد در حال هَیهَاتَ مِنَّا الذِّلَّه بودم !
و “یا ابوالفضل”
که با اختلافی فاحش من در صَدر جدولِ پایکوبی و رقص قرار گرفتم !
یعنی دیشب به روش کُردها اینقدر پا به زمین کوبیدم که کلاً زیر و بند و کمک و شاسی ازم باقی نمونده و در ضمن کلیه عضلاتم یاتاقان زده و آب و روغن قاطی کردم ، بماند که کُلیه پیچ و مهره و واشر های کَمرم هم لق شده . . .
و البته بجز لقب خان به لقب سلطان هم مفتخر شدم . . .
و درنهایت با اذان صبح خوابیدم !
پی نوشت : هَیْهَاتَ مِنَّا الذِّلَّه به معنای «محال است تَن به ذلّت دهیم» جمله ای است معروف از امام حسین(ع) که در روز عاشورا بیان داشتند و شما را به دیدن و شنیدن ویدئو کلیپ و موزیک جدید ساسی دعوت نمی کنم چون از این جمله و کلمه یاابوالفضل استفاده کرده !
