دوشنبه 1403/10/24
اول از همه :
به مناسبت روز پدر فردا تعطیل هست و روز پدر روز بزرگداشت پدر و پدرانگی است و از پدران و اهمیتی که آن‌ها در جامعه دارند، تجلیل می‌شود. این روز در سراسر جهان تاریخ‌های مختلفی دارد و مناطق مختلف سنت‌های خود را برای گرامیداشت پدر حفظ می‌کنند.
در ایران پیش از انقلاب، روز ۲۴ اسفند زادروز رضا شاه بر پایهٔ تقویم ایرانی روز پدر نامیده می‌شد. پس از انقلاب سال ۵۷ این روز به ۱۳ رجب سال قمری زادروز علی بن ابی‌طالب امام نخست شیعیان تغییر یافت.
دوم از همه :
زمانی بود که از لحاظ مذهبی انسان بسیار شریف و معتقدی بودم ! و اما این روزها نمی دونم چرا روز پدر در ایران باید تولد علی ابن ابی طالب باشد ؟ چرا در عربستان روز پدر زادروز سورنا یا آریوبرزن نیست ؟ چرا در مصر روز پدر زادروز خشایار شاه یا کمبوجیه نیست ؟ اصلاً چرا در روسیه روز پدر زادروز ناپلئون نیست ؟ چرا در هند روز پدر زادروز نادر شاه نیست ؟
سوم از همه :
سیامک مالوردی توی اینستاگرام خودش میگه : فردا توی تقویم روز مرد و روز پدره ، بچه که بودم خیلی خوشحال بودم که در آینده قراره مرد بشم ، خُب توی کشور و جامعه ای که ما زندگی میکنیم اونم توی سال هایی که من کوچیک بودم مرد شدن خیلی مزایا و امتیاز داشت ، گذشت تا بزرگ و بزرگتر شدم و دیدم که مرد شدن نه تنها هیچ فضیلتی نداره که خیلی تلخ و سخته ، مرد شدن برای من معناش تحمل کردن و تاب آوردن و به روی خود نیاوردن بود ، مرد شدن برای من اغلب تنها بودن و درک نشدن بود و مرد شدن برای من هجوم هر شب فکرها و دغدغه های مختلف به مغزم موقع خواب بود .
الان من سیامک توی آستانه 40 سالگی قرار دارم و گاهی آرزو میکنم که کاش هیچوقت بزرگ و مرد نشده بودم ، تازه خیلی سخت تر از مرد شدن مرد بودن و نامرد نبودنه .
توی تمام عمری که از خدا گرفتم سعی کردم و تلاش کردم که مرد باشم و در حق کسی نامردی و بی معرفتی نکنم ، نمی دونم چقدر موفق بودم ولی خوشحالم که حداقل برای مرد بودن جنگیدم و تلاش کردم و آرزو میکنم که اگه یه روزی تو این دنیا نبودم کسی نگه سیامک نامرد بود .
خلاصه که مرد بودن به سبیل داشتن و هیکل گنده نیست ، مرد بودن به مرام و معرفته ، مرد بودن یعنی تا توان داریم به اطرافیان و هم نوعمون کمک کنیم و دل کسی رو نشکونیم و اگه کسی بهمون تکیه کرد پشتشو خالی نکنیم . . .
چهارم از همه :
فعالان فمینیست فعالیت‌هایی برای لغو روز پدر انجام داده‌اند و در سال ۲۰۱۵ فعالان فمینیست در دانشگاه یورک با تجمع و جمع‌آوری امضا موفق به لغو مراسم روز پدر در این دانشگاه شدند.
من که با این کار فمینیست ها راضی ام ، یعنی همون یک جفت جوراب هدیه را هم نمی خواییم !
