پنج شنبه 1403/11/04

سیاه مست حالت یا درجه ای از مستی هست که هیچ نمی فهمی از دنیا و آخرت و قبل از سیاه مستی حالتی هست بین زمین و آسمان ، حالتی عین رستگاری ، حالتی عین دین داری ، حالتی عین راستی و در این حالت هست که شادی به شادی هر ذره و غمینی به غم هر ذره ، حالتی عین حقیقت و راستی بدون هیچ ترس و اندوهی اینجا همان جایی هست که حافظ می گه :

ای دل مباش یک دم خالی ز عشق و مستی

وان گه برو که رستی از نیستی و هستی

و اینجاست که رسوای زمین و زمانی و اینجاست که هم پیاله ات می پرسه :

ها !؟

و تو با حالی پر از حال میگی :

ها .

بگذریم !

امشب یک سر به محمد زدم و توی مغازه همسایه کناری جای بود که حافظ میگه :

آن چه او ریخت به پیمانهٔ ما نوشیدیم

بگذریم !

بابام گوشی خرید !

نفیسه گوشی دار شد !

سحر گوشی سفارش داد !

مجید اومده ایران ولی برای من وقت نداره !

تشکر از کورش بابت قهوه و دفترچه یادداشت !

معنی : اَشهیٰ لَنا و اَحلیٰ مِن قُبلَهِ العَذارا میشه خوشمزه تر و شیرین تر از بوسه باکره است !

با غزل رفتیم کافه سر کوچه و با توجه به اینکه بار اول بود می رفتیم این کافه یک اسپرسو دوبل برای غزل سفارش دادم و یک دونه از همون همیشگی برای خودم !

بگذریم !

دل میرود ز دستم صاحبدلان خدا را		دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا
کشتی شکستگانیم ای باد شُرطِه برخیز		باشد که بازبینم دیدار آشنا را
ده روز مهر گردون افسانه است و افسون		نیکی بجای یاران فرصت شمار یارا
در حلقهٔ گُل و مُل خوش خواند دوش بلبل		هاتِ الصّبوح هبّوا یا ایّها السکارا
ای صاحب کرامت شکرانهٔ سلامت		روزی تفقّدی کن درویش بینوا را
آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرفست		با دوستان مروّت با دشمنان مدارا
در کوی نیکنامی ما را گذر ندادند		گر تو نمی‌پسندی تغییر کن قضا را
آن تلخ‌وش که صوفی اُم‌الخبائثش خواند		اَشهی لنا و اَحلی من قبله العذارا
هنگام تنگدستی در عیش کوش و مستی		کاین کیمیای هستی قارون کند گدا را
سرکش مشو که چون شمع از غیرتت بسوزد		دلبر که در کف او مومست سنگ خارا
آیینهٔ سکندر جام میست بنگر		تا بر تو عرضه دارد احوال ملک دارا
خوبان پارسی‌گو بخشندگان عمرند		ساقی بده بشارت رندان پارسا را
	حافظ بخود نپوشید این خرقهٔ می آلود
	ای شیخ پاک دامن معذور دار ما را